top of page
Esciutu in lu 1972
Sorti en 1972
Corsica Amata
U Pastore di calenzana


Maladettu sia lu ghjornu 
Ch'eo chitai Calenzana 
Cum'è un lupu à panza piena 
Chi abbandona la so tana 
Per andà in cuntinente 
A fà una vita galeriana. 

​

​

Mule, pecure è muntoni 
Tuttu chè m'aghju vindutu, 
Le mo economie spese 
E so scalzu è mal vestutu. 
Ma n'ùn puderete crede 
Quantu mi ne so pentutu 

​

​

La matina di bona ora 
O quantu mi face pena 
Cum'è cantu di pernice 
Sentu fiscà la sirena. 
Aghju fattu d'a mio capu, 
Oghje pacu di mio schjena

 

 

In terra cuntinentale 
N'ùn ci aghju signatu patti, 
Ma cumu rimedià l'affari 
Quandu so fatti ? 
Ma s'eo campu, o Calenzana 
Spergu di ghjunghje à truvatti.

​

​

 

Si la piu bella
Antuninu
U lamentu di spanetu
Sciu gallo
Rigusatu
​
 
U mio mulinu


Accant'à lu mio giardinu,
Parlu di tant'anni fà,
Mi ricordu u mio mulinu
Chun facié chè cantà,
U uadellu chì passava,
Si piantav'à chjachjarà,
Chjachjarendu l'aiutava,
L'aiutav'à macinà.

 

U mio mulinu, u mio mulinu,
Sapia cusì bè cantà,
È sta canzona, ì mé risona,
Ùn mi ne possu più scurdà,
Veg'una fata, tutta villata,
Per mè si mittia à ballà,
Nant'u gaminu, d'u mio mulinu,
Chì nun cessava di cantà.

 

Ma lu focu hà stirpatu,
E fureste di quassù,
U uadellu s'hè siccatu,
A rota ùn gira più,
U purton'hè tuttu apertu,
Ùn si sente più cantà,
È u mulinu desertu,
Oghje mi face pietà.

 

U mio mulinu, u mio mulinu,
Cosa sì diventatu tù,
In i castagni, sente i to lagni,
U ventu face: "u, u, u..."
È ogni corsu, senza rimorsu,
Franca u mar'è si ne và,
Tristu destinu, u mio mulinu,
Un ghjornu in terra cascherà.

​

​
 
A morte di u purcellu
Veranu
Nustalgia di u paese
​
bottom of page